مسافران مهتاب

خانمها به شوهرشان بگویند،نانی که سر سفره می آوری،اگر کم باشد وحلال،بهتر است که حرام باشد و زیاد.رزق مختصر و حلال،همان جاده تنگی است که منتهی به پل میشود،که آخرش سلامتی و سلام است.سفره اگر رنگین باشد و حرام،آن جاده پهنی است که ماشین میتواند به سرعت در آن بتازد،اما پل ندارد و به دره سقوط میکند.

ای مرد،این را خوب دریاب که تو راننده ماشین هستی و اهل و عیال تو مسافرانت.مبادا وسوسه ات کنند که((چرا در این جاده سنگلاخ و تنگ آمده ای؟ما یک ساعت در ماشین فلانی نشسته بودیم،چقدر کیف داشت،جاده اش صاف و نرم بود)).

راه تقوی راهی است که سرازیرو سر بالایی،سنگلاخ و گردنه،تنگنا و معبر دارد.اما آخرش((پل))دارد اما جاده دنیا اتوبان است ،در اتوبان ماشینها دور بر میدارند،روی دویست هم ممکن است بروند،اما هرچه سریعتر بروند،زود تر آنجا،آن ته جاده که پلی در کار نیست،که به دره پرت میشوند.گاهی یک عابر،لنگ لنگان میگذرد،نه تنها ماشین ندارد پیاده است،که لنگ هم میزند،اما او در راه نجات است،با نظر حقارت در او منگر.